Wielki wpływ na sposób odżywiania ludności europejskiej miało zwłaszcza sprowadzenie ziemniaków

Wielki wpływ na sposób odżywiania ludności europejskiej miało zwłaszcza sprowadzenie ziemniaków.
Ziemniaki sadzone były najpierw w XVI w.
w Hiszpanii i Anglii, a następnie uprawa ich rozpowszechniła się i w innych krajach europejskich.
Czekoladę przywiózł do Europy w.
r.
1528 po raz pierwszy Kortez – wyrób jej udoskonalano w Hiszpanii w drugiej połowie XVI wieku.
Herbatę przywieziono z Chin po raz pierwszy do Niderlandów w r.
1610.
Z biegiem czasu nowe środki spożywcze zaczęły wypierać dawniej używane – wyszły z użycia rozmaite rośliny, jak dzwonki, pasternak, rzepak.
Ziemniaki i kukurydza w XVIII i XIX w.
wyparły hodowane dawniej proso.
Mimo niewątpliwego postępu w higienie i odżywianiu się ludności Europy, od XVII w, w wielu okolicach panował niedostatek, a często i głód.
Przyczyną tego stanu były głównie nienormalne stosunki społeczne i częste wojny.
We Francji za Ludwika XIV wydawano kolosalne sumy na przyjęcia dworskie, to życie ponad stan przyczyniło się w wielkiej mierze do ruiny kraju.
Warstwy uboższe cierpiały niedostatek – zwłaszcza lud cierpiał nędzę, ceny zboża były wygórowane.
Ucisk wieśniaków doszedł do szczytu w wieku XVIII, ludność wsi głodowała.
W 1770 r.
w niektórych okolicach Francji włościanie i robotnicy żuli trawę, jako pokarm, spożywano liście, obierzyny z ziemniaków, korę drzew, Uciskana ludność nie miała nawet prawa do protestu, gdy kontrolerowi skarbu Foultonowi doniesiono o krytycznym położeniu ludu francuskiego, bezduszny ten satrapa rzekł: jeśli to łajdactwo nie ma chleba, niech je siano, które moim koniom bardzo smakuje (cyt.
wedł, A.
Świętochowskiego).
W Anglii wielokrotnie panował również głód – zaznaczył się on zwłaszcza w okresie rozwoju przemysłu Włókienniczego, kiedy lordowie wywłaszczali chłopów z ziemi, gdyż ziemia zaczęła być gwałtownie potrzebna do wypasania stad baranów i owiec.
W późniejszych czasach, znaczna część robotników angielskich żyła również w skrajnej nędzy.
Jack London w książce swej Na dnie opisuje los ubogich warstw ludności we wschodniej części Londynu.
Los biedaków pogarszał się, zwłaszcza w okresach kryzysów tak częstych w gospodarce kapitalistycznej.
O położeniu robotników w Anglii w drugiej połowie XIX stulecia pisał też K.
Marks w I tomie Kapitału (rozdz.
: źle opłacane warstwy brytyjskiej przemysłowej klasy robotniczej).
Sztuka kulinarna nie opierała się na przesłankach naukowych, a nawet była pozbawiona, prostego zdrowego rozsądku.
Kierowano się głównie modą, wyglądem i smakiem potraw, a nie ich rzeczywistą wartością.
Kuchmistrze za punkt honoru stawiali sobie wynaturzenie potraw, starali się tak zmieniać wygląd i smak pokarmów, by nie można było rozpoznać produktu wyjściowego
[podobne: ciasto yufka gdzie kupić, szumgum, kwestia smaku tort ]